Kami menerangkan apa itu kerajaan, fungsinya dan ciri-ciri setiap bentuknya. Juga, perbezaan dengan Negara.
Apakah kerajaan?
Kerajaan adalah salah satu tonggak operasi utama bagi sebarang bentuk Negara. Ia bertanggungjawab untuk bersenam dan mengurus boleh politik, jika kita menganggap cabang kuasa eksekutif (atau kuasa eksekutif). Istilah ini berasal dari suara Yunani kybernéin, yang diterjemahkan kepada "juruterbang kapal."
Ia dipanggil "kerajaan" kepada semua pemimpin a masyarakat, dan dalam negara republik, kepada jumlah menteri a pengurusan, iaitu kepada "kabinet" seorang ketua negara, dan juga ketua negara itu sendiri.
Walau bagaimanapun, definisi kerajaan yang lebih luas merangkumi set pihak berkuasa, institusi dan pelbagai badan pentadbiran yang menjalankan kuasa negeri, atau yang menjalankan fungsi Negara. Iaitu, sistem politik yang melaluinya sesebuah komuniti mengawal atau mengurus dirinya.
Sudah tentu, ia tidak boleh dikelirukan dengan Negara sendiri. Cara paling mudah untuk membezakannya ialah kerajaan bersifat sementara, tetapi negeri tidak.
Kerajaan pertama mungkin timbul dalam konglomerat manusia yang aktiviti ekonominya lebih kompleks, dengan itu menghasilkan lebihan ekonomi yang perlu diuruskan untuk kegunaannya yang sewajarnya.
Bagaimanapun, sepanjang sejarah telah banyak bentuk kerajaan dan banyak lagi perubahan yang telah menderita. Secara tradisinya, bergantung kepada siapa atau siapa yang menggunakan kuasa, perbezaan dibuat antara:
- Autokrasi. Atau bentuk kerajaan di mana kuasa dijalankan oleh seorang individu dan kumpulannya.
- Oligarki. Atau bentuk kerajaan di mana kuasa dijalankan oleh minoriti yang berkuasa.
- Demokrasi. Atau bentuk kerajaan di mana kuasa dilaksanakan oleh majoriti konsensual.
Fungsi sesebuah kerajaan
Kerajaan biasanya ditakrifkan dan dihadkan oleh teks perlembagaan masing-masing yang mengawal pelaksanaan politik negara mereka, dan yang mengaitkan kuasa, kewajipan dan batasan kepada mereka. Walau bagaimanapun, yang paling biasa ialah fungsi kerajaan termasuk:
- Menjalankan pertahanan dan kepimpinan Negara, baik dalam aspek ketenteraan dan wilayah, serta dalam urusan pentadbiran dan perdata.
- Menjalankan dasar dalaman Negara dalam hal ketenteraman awam, keselamatan warganegara, perkhidmatan kehidupan sosial dan ekonomi.
- Menjalankan dasar luar Negara, iaitu canselori dan hubungan diplomatik.
- Menguruskan bajet dan memastikan negara berfungsi dengan baik, dalam peruntukan undang-undang dan selaras dengan kuasa perundangan.
- Sediakan cadangan politik dan rancangan pengurusan untuk Negeri, serta perundingan panggilan, referendum dan pilihan raya.
- Hadapi situasi yang tidak teratur atau luar biasa yang mungkin timbul, secara dalaman dan luaran, termasuk peperangan, bencana alam, wabak, dsb.
- Pelantikan pihak berkuasa negeri tertentu, seperti yang ditetapkan oleh undang-undang dan Perlembagaan Negara.
Bentuk kerajaan
Republik Islam Iran dan Kota Vatican adalah satu-satunya teokrasi semasa.
Pada masa ini, pelbagai bentuk kerajaan sedia ada, iaitu, model atau sistem yang melaluinya kuasa politik dilaksanakan di negara-negara, boleh diringkaskan sebagai:
- Republik. Cara-cara untuk pengurusan Negara di mana kedaulatan undang-undang ditubuhkan, iaitu Peraturan perundangan. Mereka tidak semestinya demokratik, kerana demokrasi dan republik tidak sama, walaupun mereka cenderung, setakat kemunculan semula republik di Barat mengilhami cita-cita kesaksamaan, Kebebasan dan persaudaraan revolusi Perancis. Republik ini boleh terdiri daripada pelbagai jenis:
- Presiden. Apabila presiden yang dipilih menduduki ketua cabang eksekutif, yang fungsinya bebas daripada badan perundangan. Contoh bentuk kerajaan ini ialah bangsa-bangsa dari Argentina, Turki, Filipina, Indonesia dan Brazil, untuk menamakan beberapa.
- Separuh presiden. Negara-negara republik di mana presiden dipilih untuk menduduki kuasa eksekutif dan melantik seorang perdana menteri dengan siapa dia akan berkongsi kepimpinan Negara, dan yang tugasnya akan bertindak balas kepada kuasa perundangan. Contoh bentuk kerajaan ini ialah negara Algeria, Mesir, Haiti, Portugal, Perancis, Rusia dan Taiwan.
- ahli parlimen. Di mana kuasa perundangan adalah kuasa politik yang paling penting dan seorang perdana menteri dipilih dari dalamnya untuk menjalankan fungsi kuasa eksekutif, di bawah kawalan parlimen yang lain. Dalam sesetengah daripada mereka, presiden juga biasanya dipilih, tetapi hanya menjalankan fungsi perwakilan dan upacara. Contoh bentuk kerajaan ini ialah negara India, Armenia, Trinidad dan Tobago, Bulgaria, Itali, Hungary dan Greece.
- Satu parti. Apabila kuasa eksekutif berada di tangan satu-satu pihak yang menghegemonikan kawalan Negara, mengehadkan atau menghalang kemunculan pembangkang dan secara amnya membentuk rejim bukan demokratik. Contoh bentuk kerajaan ini ialah negara Cuba, Korea Utara, Vietnam, Laos, China dan Eritrea.
- Beraja. Dalam monarki, ketua kerajaan biasanya dilaksanakan oleh raja atau raja, jawatan peribadi dan seumur hidup, yang boleh diwarisi atau dipilih. Ia adalah satu bentuk kerajaan yang berasal dari zaman dahulu dan berkembang semasa feudalisme zaman pertengahan dalam Eropah. Hari ini mereka cenderung, sekurang-kurangnya di Barat, ke arah bentuk yang lebih longgar dan demokratik di mana raja memenuhi peranan tertentu dan tertakluk kepada kuasa parlimen. Monarki ini boleh terdiri daripada jenis berikut:
- berperlembagaan. Apabila raja atau raja berhak melantik kerajaan, iaitu mengawal kuasa eksekutif, dan membiarkan kuasa awam yang lain bertanggungjawab ke atas institusi masing-masing, seperti parlimen atau mahkamah. Ia adalah sistem yang menggabungkan pemisahan kuasa republik dengan monarki. Pada masa ini tiada kerajaan sedemikian, tetapi terdapat banyak di Eropah sepanjang abad ke-19 dan pertengahan abad ke-20.
- ahli parlimen. Apabila raja atau raja mempunyai jawatan rasmi ketua negara, tetapi sebenarnya memenuhi fungsi upacara dan perwakilan, meninggalkan kuasa eksekutif di tangan Perdana Menteri, Presiden atau Ketua Kerajaan yang dipilih. Dalam kerajaan ini terdapat kedaulatan undang-undang dan raja tidak pernah melebihi undang-undang.Contoh bentuk kerajaan ini ialah negara Belgium, Sepanyol, United Kingdom, Jepun, Sweden dan Thailand.
- separuh parlimen. Juga dipanggil separuh perlembagaan, mereka beroperasi sebagai kerajaan berparlimen dengan pengasingan kuasa dan Perdana Menteri yang dipilih, tetapi pada masa yang sama terdapat raja yang mempunyai kuasa penting yang melaluinya dia boleh menggunakan kuasa penuh ke atas keadaan yang berbeza dalam Negara. Contoh bentuk kerajaan ini ialah negara-negara Jordan, Emiriah Arab Bersatu, Maghribi, Kuwait, dan Monaco.
- mutlak. Apabila kerajaan dilaksanakan sepenuhnya oleh raja, seperti yang berlaku pada kerajaan-kerajaan dahulu. Walaupun kelihatannya mengejutkan, bentuk kerajaan ini masih bertahan, di negara seperti Swaziland, Arab Saudi, Qatar, Oman atau Brunei.
- Teokrasi. Ini adalah kerajaan yang dijalankan oleh institusi keagamaan, iaitu, oleh beberapa jenis gereja. Tidak ada pemisahan antara Negara dan Gereja, dan mereka perundangan bersesuaian dengan perundangan agama dominan. Mereka adalah minoriti dalam landskap dunia hari ini, tetapi pernah menjadi dominan di Barat, semasa Pertengahan umur. Pada masa ini hanya terdapat Republik Islam Iran dan Kota Vatican.
- Lembaga ketenteraan. Akhir sekali, kami merujuk kepada negara yang ditadbir sepenuhnya oleh angkatan tentera mereka, tanpa sebarang jenis pengasingan kuasa, melalui rejim total yang biasanya bersifat sementara, tetapi juga boleh membawa kepada pemerintahan diktator kekal. Contoh hari ini ialah negara Sudan.
Perbezaan antara kerajaan dan negara
Kerajaan dan Negeri adalah badan yang berasingan dan kekeliruan mereka sering membawa kepada senario serius kehilangan kedaulatan undang-undang dan pengasingan kuasa. Malah, dalam rejim totalitarian dan autokrasi yang paling kejam, Negara, Kerajaan dan Parti yang memerintah boleh digabungkan menjadi satu perkara, dan ketika itu hampir mustahil untuk mereka berakhir.
Negara adalah contoh utama organisasi sosial dan komuniti, yang melalui pakatan sosial menjamin kedamaian, yang kewujudan bersama dan perintah, sebagai pertukaran untuk memberinya monopoli daripada keganasan. Terdapat Negara di mana undang-undang wujud, dan di mana manusia mereka mengiktiraf diri mereka sebagai sebahagian daripada komuniti.
Sebaliknya, kerajaan adalah institusi sementara yang ideal, yang dipertanggungjawabkan dengan pentadbiran kuasa yang diberikan oleh rakyat kepada Negara, atas nama kebajikan bersama dan kebahagiaan bersama. Kerajaan adalah fana, negeri tidak. Kerajaan mewakili satu sektor daripada jumlah penduduk, manakala Negara adalah kita semua.
A metafora Berguna untuk memahami ini adalah kapal, yang kapten dan anak kapal memastikan ia mengemudi, bahawa anak kapal selamat dan teratur semasa transit melalui laut, menerima kuasa daripadanya sebagai balasan.
Kapal itu, secara keseluruhannya, akan menjadi Negara: malah orang yang bersembunyi adalah sebahagian daripadanya. Tetapi kerajaan adalah kapten dan kelasi saudagarnya, yang menguruskan kapal semasa pelayaran itu. Oleh itu, ada kemungkinan, apabila penumpang yang sama pulang ke rumah, kapal yang sama akan dikendalikan dan diuruskan oleh orang lain.