Kami menerangkan apa itu plastik, jenis yang wujud dan pelbagai kegunaan polimer ini. Di samping itu, sejarah dan sifatnya.
Apakah plastik?
Plastik ialah nama generik dan biasa diberikan kepada satu siri bahan-bahan struktur molekul dan ciri fizikokimia yang serupa, yang ciri asasnya perlu ada keanjalan Y fleksibiliti semasa selang waktu suhu, dengan itu membenarkan pengacuan dan penyesuaiannya kepada pelbagai bentuk. Nama ini berasal dari terkenalnya keplastikan, iaitu, kemudahannya untuk memperoleh bentuk tertentu.
Kebanyakan plastik, khususnya, bahan sintetik dan terbitan petroleum, diperoleh melalui proses pempolimeran, iaitu proses sintesis rantai panjang atom karbon, yang menimbulkan bahan organik yang mudah ditempa apabila panas dan tahan sejuk. Terdapat juga plastik yang bukan berasal dari petroleum, seperti plastik yang berasal dari kanji, selulosa dan sejenisnya. bakteria.
Bahan ini sangat serba boleh kerana ringan, sentuhan yang menyenangkan dan rintangan kepada kedua-dua kemerosotan biologi dan alam sekitar (kecuali pendedahan berpanjangan kepada sinaran UV dalam beberapa kes).
Sifat-sifat ini sukar dicapai dengan bahan lain, dan menjadikan plastik sebagai rahmat dan masalah, kerana walaupun merupakan bahan sintetik yang paling berguna dan berkesan dalam sejarah manusia, ia juga merupakan sumber utama pencemaran pepejal daripada planet (sampah). Nasib baik, plastik boleh dikitar semula, walaupun pengeluarannya jauh lebih murah dan lebih mudah daripada penggunaan semula.
Apabila terkena haba langsung, kebanyakan plastik membebaskan gas yang kaya dengan dioksin dan furan, hidrokarbon karsinogenik dan sebatian yang mampu menyesakkan makhluk hidup, selain menyebabkan kerosakan atmosfera yang besar.
Jenis-jenis plastik
Terdapat pelbagai cara untuk mengklasifikasikan plastik, seperti:
- Mengikut asal monomer yang menyusunnya.
- Semulajadi Monomer berasal dari bahan semula jadi seperti getah, selulosa dan kasein (protein yang terdapat dalam susu). Contohnya: selofan dan getah.
- tiruan. Monomer berasal daripada bahan sintetik, terutamanya berasal daripada Petroleum. Contohnya: polietilena.
- Mengikut tindak balasnya terhadap haba.
- Termoplastik. Apabila dipanaskan mereka memperoleh konsistensi cecair dan apabila disejukkan mereka memperoleh keadaan vitreous (serupa dengan kaca). Plastik jenis ini boleh dipanaskan dan dibentuk, dan kemudian ia boleh dipanaskan semula beberapa kali dan mengubah bentuknya kembali. Contohnya, dia polietilena dan getah.
- Termotable. Apabila dipanaskan, ia dibentuk dan disejukkan untuk mengambil bentuk tertentu, maka adalah mustahil untuk memanaskannya semula untuk mencairkannya semula. Itulah sebabnya mereka dikatakan tegar atau termodida. Contohnya: Bakelit dan poliester.
- Elastomer Juga dipanggil "getah", ia adalah polimer dengan keanjalan yang tinggi. Sekiranya memaksa berubah bentuk, mempunyai kapasiti tinggi untuk memulihkan bentuk asalnya apabila daya tersebut dibuang. Contohnya: neoprena.
- Mengikut struktur molekulnya.
- Amorfus. mereka molekul tidak teratur dan tidak cenderung untuk membentuk apa-apa struktur diperintahkan, itulah sebabnya mereka meninggalkan ruang yang besar antara zarah mereka untuk ringan, dengan itu mencapai plastik lutsinar. Contohnya: polistirena ataktik.
- Boleh dikristalkan. Mereka cenderung untuk membentuk kristal tegar yang tahan terhadap ubah bentuk. Bergantung kepada kadar penyejukan a polimer kehablurannya boleh ditambah atau dikurangkan. Jika ia disejukkan dengan cepat ia mengurangkan kehablurannya, dan jika ia disejukkan dengan perlahan, kehablurannya meningkat. Dalam kes plastik amorf, mereka tidak akan mempunyai sebarang tahap kehabluran, tidak kira berapa cepat ia sejuk. Contohnya: polipropilena ialah plastik boleh kristal.
- Separa penghabluran. Mereka mempunyai ciri-ciri perantaraan antara amorfus dan boleh kristal, kerana mereka mempunyai kawasan yang tidak teratur dan kawasan lain yang teratur. Laluan cahaya melalui mereka akan bergantung pada ketebalannya. Contohnya: poli rendah ketumpatan.
Kegunaan plastik
Penggunaan plastik hampir tidak berkesudahan: daripada alat ganti untuk peranti elektronik, elektrik dan perindustrian, seperti penebat, pelindung, penutup, penyerap hentak, dsb., kepada komponen sektor pembinaan seperti paip, kalis air, penebat, kaca, dsb. .
Satu lagi kegunaan plastik yang sangat biasa ialah dalam pembuatan alat, mainan, pembungkusan, perabot, bekas, pembahagi, pengikat dan, terutama sekali, beg.
Sejarah plastik
Penciptaan plastik merevolusikan industri manusia selama-lamanya. Ia pada mulanya dibangunkan pada akhir abad ke-19 sebagai pengganti gading untuk mencipta bola biliard, oleh John Weasley Hyatt dari Amerika, yang dapat mensintesis seluloid dengan melarutkan selulosa sayuran dalam kapur barus dan etanol.
Bertahun-tahun kemudian, pada tahun 1909, Leo Hendrik Baekeland membuat polimer daripada fenol dan formaldehid, yang merupakan plastik sintetik pertama dalam sejarah, masih dikenali sebagai "bakelit".
Ini dianggap sebagai permulaan "era plastik" yang mencapai kemuncaknya pada abad ke-20, apabila penerokaan resin plastik bermula dan aplikasi seterusnya untuk hampir semua bidang industri.
Sepuluh tahun kemudian, pada tahun 1919, komposisi makromolekul plastik ditemui berkat kajian Hermann Staudinger Jerman.
Sifat plastik
Plastik ialah set makromolekul organik, umumnya berasal dari sintetik, kebanyakannya kalis air, kalis, diamagnet dan penebat akustik, elektrik dan haba yang baik, walaupun ia tidak begitu tahan terhadap suhu sangat tinggi secara keseluruhannya.
Di samping itu, mereka tidak begitu padat, murah untuk dikeluarkan, mudah untuk bekerja dan acuan. Sebaik sahaja ia telah disejukkan ke bentuk tertentu, ia tahan kakisan dan banyak unsur kimia, kecuali pelarut organik (seperti lebih nipis, pelarut yang namanya berasal daripada bahasa Inggeris).
Selebihnya, kebanyakan plastik tidak boleh terbiodegradasi, walaupun mereka sedang bereksperimen ke arah itu, dan juga tidak mudah untuk Kitar semula, yang menjadikan mereka sumber pencemaran penting yang berterusan dalam cuaca.