Termometer klinikal

Sebagai Termometer klinikal dipanggil alat khas untuk menentukan suhu badan. Ia digunakan untuk menentukan demam.

Apakah termometer klinikal?

Suhu tubuh manusia dapat ditentukan dengan bantuan termometer klinikal. Ia dikira sebagai alat perubatan dan termasuk dalam setiap kabinet ubat.

Termometer klinikal pertama dibuat oleh Daniel Gabriel Fahrenheit (1686-1736). Namun, kerana panjangnya dua kaki, mereka sukar dikendalikan. Di samping itu, hasil pengukuran mereka agak tidak tepat. Pada tahun 1867 termometer klinikal diubah suai oleh doktor Inggeris Thomas Clifford Allbutt (1836-1925). Dengan panjang 15 sentimeter, mudah digunakan dan juga memungkinkan pengukuran suhu badan yang tepat. Ukuran anggaran masih digunakan hingga kini.

Bentuk, jenis & jenis

Beberapa jenis termometer klinikal digunakan. Terdapat termometer pengembangan merkuri, termometer klinikal digital dan termometer inframerah.

Bentuk termometer klasik dibentuk oleh termometer merkuri. Ia berfungsi dengan mengembangkan sejumlah besar merkuri dalam kapilari nipis. Lonjakan kaca ditambahkan ke kapilari untuk membolehkan suhu badan maksimum ditunjukkan. Apabila suhu meningkat, merkuri dalam termometer meningkat pada skala suhu. Setelah mengambil suhu, termometer mesti dikembalikan ke kedudukan semula dengan menggoncangkannya. Walau bagaimanapun, jika merkuri beracun bocor, ada risiko kesihatan. Ia boleh menguap pada suhu bilik dan menyebabkan keracunan teruk jika disedut. Sejak 2009 tidak lagi dibenarkan menjual termometer klinikal merkuri di Kesatuan Eropah.

Termometer digital telah menggantikan termometer merkuri. Ia dikendalikan menggunakan bateri. Termometer diaktifkan dengan menekan butang. Pengukuran berakhir apabila suhu badan tidak lagi meningkat setelah waktu tertentu. Akhir pengukuran demam ditandakan dengan isyarat akustik. Nilai suhu dapat dibaca pada paparan digital.

Termometer telinga digital khas juga digunakan di hospital. Mereka membolehkan penentuan suhu badan di dalam telinga dengan cepat. Namun, penentuannya tidak selalu tepat.

Varian lain adalah termometer inframerah. Sinaran inframerah yang keluar dari gendang telinga atau dahi diukur. Lensa khas kemudian mengambil sinaran. Untuk menunjukkan suhu badan, sinaran inframerah diubah menjadi nilai suhu. Masa pengukuran hanya beberapa saat.

Struktur & fungsi

Prinsip termometer klinikal berdasarkan perubahan bahan cair, gas dan pepejal. Bergantung pada tahap suhu, cecair pengukur yang terkandung mengembang. Pada asasnya, termometer klinikal terdiri daripada paparan atau skala digital, cecair pengukur reaktif di dalam bekas seperti kapal dan alat pengukur. Jaket kaca berfungsi sebagai badan termometer.

Agar sesuai untuk mengambil suhu, termometer mesti mempunyai jarak pengukuran 35 hingga 42 darjah Celsius dan resolusi 0.1 darjah Celsius. Juga penting untuk mencatat suhu maksimum yang dicapai semasa pengukuran.

Kaedah yang berbeza boleh digunakan untuk mengukur suhu badan. Kaedah pengukuran axillary di ketiak sangat biasa. Pesakit mengepit termometer di bawah lengannya di ketiaknya. Walaupun kaedah ini mempunyai kelebihan yang mudah, ia juga dianggap tidak tepat.

Sebaliknya, pengukuran oral di rongga mulut lebih tepat. Walau bagaimanapun, hujung pengukur mesti bersentuhan dengan tisu mulut. Hujung pengukur harus sublingual, iaitu di bawah lidah. Walau bagaimanapun, makanan panas dan sejuk tidak boleh dimakan sebelum pengukuran. Pengukuran oral tidak sesuai untuk pesakit yang mengalami batuk dan hidung berair.

Pengukuran rektal di dubur dianggap kaedah yang paling tepat. Untuk melakukan ini, pesakit memasukkan hujung termometer ke dalam duburnya. Kaedahnya adalah yang paling tepat kerana membolehkan demam diukur di dalam badan. Suhu yang ditentukan adalah sekitar 0.4 darjah Celsius lebih tinggi daripada di bawah ketiak atau di mulut. Pengukuran rektum telah membuktikan dirinya terutama pada kanak-kanak dan pesakit yang gelisah.

Kaedah lain untuk menentukan suhu badan adalah mengukur di telinga, di kawasan pangkal paha atau di faraj.

Anda boleh mendapatkan ubat anda di sini

Faedah perubatan & kesihatan

Termometer klinikal sangat penting untuk diagnosis. Ia boleh digunakan untuk menentukan sama ada pesakit demam atau tidak. Di samping itu, suhu badan dapat ditentukan dengan tepat, yang memberikan maklumat mengenai keadaan pesakit.

Pada waktu pagi, suhu badan orang yang sihat adalah sekitar 36.5 darjah Celsius di dubur, 36.2 darjah di bawah lidah dan 36.0 darjah di kawasan ketiak. Sepanjang hari, suhu boleh meningkat sekitar satu darjah. Nilai maksimum dicapai pada lewat petang.

Termometer klinikal digunakan jika demam disyaki atau jika terdapat penyakit berjangkit. Semasa mengukur, perbezaan dibuat antara peningkatan suhu badan, demam sederhana dan demam tinggi. Demam dikelaskan sebagai sederhana jika suhunya mencapai 39 darjah celcius. Sebaliknya, jika suhu badan meningkat kepada 39.1 darjah, terdapat demam tinggi.

Dengan mengukur demam secara berkala, u. a. bentuk khas penyakit tertentu dapat dikenali. Ini penting untuk diagnosis dan perjalanan rawatan perubatan.