Kami menerangkan apa itu sajak dan cara di mana unsur puisi ini boleh diklasifikasikan. Juga, rima sebagai alat sastera.
Apakah sajak?
Sajak berasal dari bahasa Latin irama (irama atau irama) dan merupakan unsur yang digunakan dalam syair. Ini terdiri daripada pengulangan bunyi pada akhir ayat a syair. Pengulangan atau persamaan ini didapati daripada vokal bertekanan terakhir bagi ayat.
Sajak boleh terdiri daripada dua jenis:
- sajak. Apabila selepas vokal terakhir yang ditekankan semuanya betul-betul berulang bunyi (kedua-dua vokal dan konsonan).
- Rima asonansi. Apabila hanya bunyi vokal yang diulang dan bukan konsonan. Sebagai contoh, rima konsonan ialah "langit membawa saya berkabung" atau "Saya melihat ke luar tingkap pada waktu pagi." Sebaliknya, rima asonansi ialah "pengembara mengarang soneta."
Kemudian pantun yang tidak mengandungi rima boleh dipanggil rima bebas.
Satu lagi klasifikasi rima boleh dibuat mengikut suku kata di mana aksen terakhir ditemui:
- Oxytone atau akut. Suku kata terakhir, seperti dalam kes "sang".
- Paroxitone atau teruk. Suku kata terakhir, contohnya "mimpi".
- Proparoxytone atau esdrújula. Suku kata terakhir, sebagai "tipikal".
Rima tidak selalu berlaku antara dua rangkap pantun yang berturutan dalam a rangkapSebaliknya, kombinasi yang berbeza boleh dibuat, seperti: "Awan sedang berlalu / Di atas padang belia / Saya melihat daun bergetar / Hujan April yang segar". Di sini, perkataan "melewati" daripada rangkap pertama berima konsonan dengan "gementar" daripada rangkap ketiga; dan "juvana" melakukannya dengan "April."
Dengan cara ini, satu lagi klasifikasi rima boleh dibuat, iaitu:
- Rima bersambung iaitu yang mempersembahkan gabungan ayat aaaa atau bbbb, iaitu rima diulang dalam semua rangkap;
- Incandenada atau rima silang (abab), di mana terdapat ayat di antaranya;
- Rima berpasangan (aa bb cc) apabila berpasangan berturut-turut;
- Sajak berpeluk (abba, bccb), di mana sepasang sajak diiringi oleh pasangan lain pada setiap hujung.
Sajak sebagai sumber puisi dan sastera
Sajak telah digunakan sebagai sumber puisi sejak zaman purba, dan salah satu pempamer terpenting ialah Gustavo Adolfo Bécquer dari Sepanyol (1836-1870), yang semasa Romantikisme menggunakan rima dalam puisi pendek. Yang lain ialah Giovanni Boccaccio, seorang penyair Itali yang agak awal (1313-1375), dan Juan de Jáuregui y Aguilar dari Sepanyol (1583-1641). Hari ini, ayat bebas atau putih (tanpa sajak) adalah utama dalam puisi.
Satu jenis puisi yang menggunakan rima yang sangat bercirikan ialah Romantik, yang mula tersebar secara lisan sehingga ia disusun secara bertulis sekitar abad ke-15, yang mana kebanyakan pengarangnya tidak dikenali. Ia terdiri daripada pantun lapan suku kata, yang berima secara berpasangan dengan cara asonansi.
Sajak bukan sahaja digunakan dalam puisi, tetapi juga dalam lagu, teka-teki, dan belitan lidah. Sebagai contoh, teka-teki dengan sajak adalah: "Pada musim bunga saya menggembirakan anda / Dalam musim panas Saya menyegarkan anda / Pada musim luruh saya memberi makan kepada anda / Dan pada musim sejuk saya memanaskan anda ".