- Apakah undang-undang jenayah?
- Ciri-ciri undang-undang jenayah
- Elemen undang-undang jenayah
- Undang-undang jenayah objektif dan subjektif
- Cabang undang-undang jenayah
Kami menerangkan apa itu undang-undang jenayah, ciri-cirinya dan unsur-unsur yang membentuknya. Undang-undang jenayah objektif dan subjektif.
Apakah undang-undang jenayah?
Undang-undang jenayah difahamkan sebagai cabang Betul yang bertanggungjawab mengawal selia dan membayangkan kapasiti punitif, iaitu, hukuman, yang berhak untuk keadaan bagi mereka yang melanggar peraturan kewujudan bersama atau daripada kelakuan, sentiasa berdasarkan prinsip kekadaran dan kesaksamaan.
Undang-undang jenayah termasuk penciptaan dan kajian undang-undang jenayah, mereka yang merenung dengan tepat apa yang boleh dan apa yang bukan jenayah, serta pemantauan dan panduan keputusan kehakiman mengenai perkara itu. Tetapi bukan itu sahaja, tetapi juga mekanisme yang masyarakat melindungi dirinya dan falsafah yang wujud di sebalik hukuman dan/atau pengasingan.
Cawangan undang-undang ini kepunyaan Undang-undang positif, iaitu, kepada yang direnungkan dalam ordinan, kod dan undang-undang yang ditulis dan diberikan oleh orang. Perkara jenayah mempunyai kaitan dengan keputusan untuk mengeluarkan seseorang individu untuk sementara waktu daripada seluruh masyarakat, menganggap dia berbahaya atau tidak dapat mematuhi peraturan, atau menyediakan rangka kerja pemulihan untuknya berbuat demikian.
Satu-satunya sumber undang-undang jenayah yang mungkin adalah undang-undang itu sendiri, yang dibincangkan dalam kanun jenayah dan undang-undang jenayah yang berkuat kuasa, kerana kedua-duanya tidak tabiat alam semula jadi tidak menentukan apa yang boleh dihukum atau tidak, hanya undang-undang manusia.
Undang-undang jenayah setua kehidupan dalam masyarakat, walaupun pada mulanya wujud dalam undang-undang membalas dendam suku seperti Undang-undang Talion.
Terima kasih kepada Undang-undang Rom timbul dalam Eropah sebagai institusi undang-undang, walaupun pada hakikatnya ia kemudiannya digantikan dengan kehendak inkuisitor Gereja Katolik, dan muncul semula dalam Zaman moden dengan undang-undang Republik.
Ciri-ciri undang-undang jenayah
Undang-undang jenayah dikawal oleh prinsip berikut:
- Anggapan tidak bersalah. Prinsip ini menentukan bahawa segala-galanya warganegara Dia mesti dianggap tidak bersalah sehingga bukti dan potongan yang diperlukan diperolehi untuk membuktikan dengan pasti kesalahannya. Kita semua tidak bersalah sehingga dibuktikan sebaliknya.
- Kesaksamaan di hadapan undang-undang. Prinsip ini adalah kunci kepada Peraturan perundangan, dan ini bermakna segala-galanya warganegara mesti bertindak balas dalam istilah yang sama kepada undang-undang, yang bermaksud bahawa semua jenayah semua rakyat, tanpa mengira kelas, agama, jantina, dsb., mesti dinilai dengan skala yang sama dan dihukum dengan cara yang sama.
- Perkadaran hukuman. Prinsip ini menetapkan bahawa hukuman yang dijatuhkan oleh Negara mestilah berkadar dengan jenayah yang dilakukan, supaya jenayah yang lebih berat mendapat sanksi yang lebih besar daripada jenayah kecil.
- Kesahan undang-undang. Prinsip ini menetapkan bahawa tindakan Negara dalam menyetujui kejahatan yang dilakukan tidak boleh seterusnya menjadi jenayah, iaitu, hukuman yang diberikan tidak boleh seterusnya merupakan pelanggaran undang-undang, atau Negara akan menjadi Negara jenayah, juga layak dihukum. .
- Menghormati proses yang sewajarnya. Tetapkan dengan undang-undang prosedur, undang-undang jenayah memastikan semua tertuduh menerima peluang yang sama dan minimum untuk membela diri, memberikan versi fakta mereka dan dibicarakan secara individu bagi setiap jenayah yang didakwa.
- Hak manusia. Akhir sekali, hak asasi manusia adalah hak minimum yang layak diterima oleh setiap manusia, tanpa mengira keadaan, asal usul atau tahap kesalahan mereka, walaupun dia tidak menghormati hak orang lain dan untuk ini dia harus dihukum.
Elemen undang-undang jenayah
Setiap tindakan yang mempunyai kepentingan kepada undang-undang jenayah terdiri daripada unsur-unsur berikut:
- Seorang penjenayah. Siapa yang dituduh melanggar undang-undang dan siapa yang telah ditangkap kerananya.
- Jenayah. Pelanggaran konkrit undang-undang yang dikaitkan dengan penjenayah dan yang mana terdapat bukti, bukti dan versi.
- Memalukan Hukuman atau sekatan yang berkadar dengan keseriusan jenayah yang dilakukan dan diberikan oleh kuasa Negara sendiri.
- Hakim. Seorang warganegara pakar dalam undang-undang yang menyelia operasi perbicaraan dan akhirnya menentukan keputusan yang diambil selepas mendengar pihak-pihak.
Undang-undang jenayah objektif dan subjektif
Terdapat dua perspektif mengenai undang-undang jenayah, dua cara melihatnya misi: undang-undang jenayah objektif dan subjektif.
Apabila kita bercakap tentang yang pertama, kita merujuknya sebagai normatif, sebagai perintah undang-undang yang mana masyarakat tertentu memutuskan untuk mentadbir dan menilai dirinya sendiri.
Apabila kita bercakap tentang undang-undang jenayah subjektif, sebaliknya, kita merujuk kepada masalah hukuman atau hukuman yang dikenakan oleh Negara, iaitu, kepada hartanya yang menghukum dan teladan, iaitu, kepada keupayaannya untuk memutuskan hukuman itu.
Cabang undang-undang jenayah
Undang-undang jenayah dianggap mempunyai cabang berikut:
- Bahan atau kata nama. Ia memperkatakan segala-galanya yang berkaitan dengan badan norma undang-undang berdasarkan mana jenayah dikenal pasti.
- Prosedur atau kata sifat. Ia adalah bahagian dinamik kesalahan jenayah, kerana ia bertanggungjawab untuk mengesahkan jenayah dan membuat keputusan kehakiman untuk menentukan penalti.
- Eksekutif atau penjara. Seseorang yang bertanggungjawab melaksanakan hukuman atau hukuman dan memastikan ia dilakukan dengan betul.