• Apakah harta persendirian?
• Asal usul harta persendirian
• Ciri-ciri harta persendirian
• Bentuk pemilikan lain
• Harta awam

Kami menerangkan apa itu harta persendirian dan bila konsep undang-undang ini timbul. Juga, contoh dan bentuk pemilikan lain.

Hartanah dan kenderaan persendirian adalah beberapa contoh.

Apakah harta persendirian?

Harta persendirian ialah aset dalam apa jua bentuk (rumah, ibu kota, kenderaan, objek, alatan, termasuk kilang, keseluruhan bangunan, tanah atau syarikat) yang boleh dimiliki, dibeli, dijual, dipajak atau ditinggalkan sebagai harta pusaka oleh orang asli dan sah Selain itu keadaan, iaitu, oleh unsur-unsur sektor swasta daripada masyarakat.

Aset harta persendirian tidak boleh dipindah milik dalam apa jua keadaan tanpa kehendak nyata pemiliknya (kecuali dalam kes nasionalisasi atau nasionalisasi, yang dijalankan oleh Negara memihak kepada faedah bersama), dan berbuat demikian dalam apa cara sekalipun merupakan kesalahan yang boleh dihukum oleh undang-undang. Perlindungan harta persendirian dianggap oleh banyak pihak sebagai salah satu tugas pasukan ketenteraman awam dan Negara.

Contoh mudah harta persendirian ialah: hartanah, wang dalam akaun bank, tanah bandar dan kenderaan persendirian.

Asal usul harta persendirian

Walaupun terdapat pemilik sesuatu sejak awal zaman, sehingga pada zaman dahulu bahkan hamba adalah sebahagian daripada harta persendirian orang yang berkuasa, penampilan konsep undang-undang ini dibina dari undang-undang Rom, yang membezakan antara res awam (perkara awam) dan kepentingan individu (swasta).

Tetapi ia akan berlaku semasa Revolusi Perindustrian dan kedatangan kapitalisme bahawa konsep ini akan mempunyai kepentingan yang sangat besar, terutamanya dalam ucapan sebagai ahli politik kaum kiri revolusioner, yang memahaminya sebagai satu bentuk pengagihan kekayaan yang tidak sama rata. Harta persendirian adalah bertentangan dengan asas-asas komunisme dan juga sosialisme, mengikut mana aset itu mestilah kebanyakannya bersifat awam atau komuniti.

Doktrin tentang Pemikiran Marxis (Komunis) sebenarnya membezakan harta peribadi (semestinya kegunaan peribadi, seperti perumahan atau barang peribadi) dan harta persendirian (difahamkan sebagai kawalan oleh elit ekonomi cara pengeluaran).

Ciri-ciri harta persendirian

Setiap pemilik harta persendirian boleh melakukan dengannya apa yang dia mahu.

Harta persendirian sentiasa tertakluk kepada spesifikasi undang-undang kod undang-undang setiap negara, tetapi secara umumnya ia mempunyai ciri-ciri berikut:

• Ia menyerahkan kepada perdagangan bebas. Sesiapa sahaja boleh membeli atau menjual harta persendirian, asalkan transaksi tersebut dijalankan mengikut apa yang dikawal dalam kod dan ordinan sivil yang mengawal perkara itu.
• Ia adalah individu. Harta persendirian hanya boleh mempunyai seorang pemilik pada satu masa (melainkan ia adalah a perniagaan, yang dimiliki oleh beberapa pemegang saham, tetapi masing-masing memiliki bilangan terhad saham berbeza).
• Ianya percuma. Setiap pemilik harta persendirian boleh melakukan dengannya apa yang dia mahu, dalam rangka kerja undang-undang.
• Ia sangat diawasi. Sistem kapitalis secara amnya melindungi harta persendirian melalui undang-undang, agensi dan tindakan yang menghalang sesiapa daripada mengagihkan harta orang lain dan yang menyediakan pampasan bagi mereka yang harta persendiriannya dicabuli oleh pihak ketiga.
• Ia adalah kekal. Pertuanan ke atas harta persendirian tidak luput dengan cuaca, dan boleh dipindahkan sekiranya berlaku kematian daripada pemilik kepada saudara terdekatnya atau sesiapa sahaja yang diputuskannya dalam hidup.

Bentuk pemilikan lain

Walaupun kewujudan harta persendirian menimbulkan kemungkinan individu atau sekumpulan daripada mereka mengambil alih (melupuskan) harta alih atau tak alih yang terdapat dalam masyarakat, bentuk pemilikan lain yang berbeza timbul sebagai alternatif, terutamanya oleh pemilik.sektor kiri. masyarakat, komited kepada sosialisasi dan pendemokrasian aset yang dianggap terhad.

Bentuk pemilikan lain ini ialah:

• Harta awam atau sosial. Yang menjadi milik Negara dan milik institusi mereka tidak mempunyai pemilik.
• Harta masyarakat. Yang kepunyaan a masyarakat atau koperasi sosial yang teratur, iaitu, ramai individu komited bukan untuk memperkayakan peribadi tetapi untuk faedah masyarakat.

Harta awam

Harta awam tidak boleh diasingkan.

Harta awam dicirikan oleh bukan milik individu tertentu, tetapi kepada keseluruhan kepentingan warganegara daripada a bangsa, diwakili dalam kes ini oleh Negara. Ini bukan untuk mengatakan bahawa apa yang umum bukan milik sesiapa, tetapi ia benar-benar milik semua orang.

Dalam pengertian ini, barangan awam tidak boleh diasingkan, iaitu, ia tidak boleh menjadi milik orang lain dan diambil daripada seluruh masyarakat secara keseluruhan (kecuali dalam kes-kes di mana Negara membuat keputusan, iaitu, penswastaan).

Contoh harta awam ialah taman awam, jalan awam, aset negeri dan syarikat awam (selalunya perkhidmatan asas seperti elektrik, air, dan lain-lain.).