Kelenturan viskel

The Kelenturan viskel menggabungkan sifat elastik zat dan sifat likat cecair dan terdapat di dalam tubuh manusia, selain darah, terutama di tisu lembut. Dalam darah, kelikatan bahan meningkat sebagai sebahagian daripada sindrom hiperviskositi. Pada tisu lembut, gangguan viskoelastik dapat terjadi dalam konteks penyakit neuromuskular.

Apakah viskelastik?

Bahan boleh berkelakuan dalam beberapa cara. Salah satu tingkah laku material yang mungkin berlaku ialah keanjalan, yang membolehkan kain kembali ke kedudukan semula setelah dipaksa. Kelikatan menggambarkan kelikatan cecair dan dengan itu sesuai dengan ukuran kebolehmampuan cecair.

Kelenturan viskoelastik adalah campuran tingkah laku bahan keanjalan dan kelakuan aliran kelikatan. Bahan viskoelastik dengan sewajarnya menunjukkan tingkah laku bahan likat dan elastik. Mereka menggabungkan sifat bahan tertentu pepejal dengan sifat bahan cecair.

Kesan viskoelastik bergantung pada faktor seperti suhu, masa dan kekerapan. Sifat viskoelastik zat memainkan peranan penting dalam biofizik. Contohnya, darah mempunyai viskelastik. Perkara yang sama berlaku untuk tisu lembut dan persatuan sel lain.

Dalam konteks ini, darah, misalnya, adalah cairan non-Newton dan tidak membawa kelikatannya (kelikatan darah) sebagai pemalar bahan, tetapi mengubahnya dengan kesan ricih.Cecair Newton, sebaliknya, menunjukkan tingkah laku aliran likat linear dan dengan itu mempunyai kelikatan bebas beban, sementara cecair viskoelastik seperti darah bertindak balas terhadap beban tertentu dengan keanjalan.

Fungsi & tugas

Tisu lembut adalah tisu lembut seperti tisu adiposa, tisu otot, dan tisu penghubung. Mereka terdiri daripada kolagen, bahagian elastin dan bahan asasnya. Struktur ini disebut matriks ekstraselular tisu lembut. Bahan asas terdiri daripada sebilangan besar air, dengan fibroblas dan chondroblast menghasilkan serat dan bahan asas tisu lembut.

Viscoelasticity adalah salah satu sifat mekanikal tisu lembut. Dengan sedikit tekanan dalam bentuk regangan rendah, elastin pada kain memastikan ketegaran. Tenaga penyelewengan disimpan di elastin. Serat kolagen yang terdapat di dalam tisu mempunyai bentuk bergelombang ketika dalam keadaan rehat dan relatif elastik. Semakin banyak tisu berubah bentuk, semakin banyak ia meregang ke arah ubah bentuk. Selepas berehat, serat kembali meningkatkan kekakuan tisu.

Tingkah laku kain serupa dengan stoking nilon. Elastin berperanan sebagai gelang getah nilon dan kolagen memenuhi fungsi gentian nilon. Sehubungan dengan itu, kolagen menghadkan peregangan tisu dan melindungi dari kecederaan.

Oleh itu, tisu lembut manusia boleh cacat teruk dan masih kembali ke bentuk semula.

Kelenturan fizikal juga dapat diperhatikan berkaitan dengan darah. Secara kimia, darah adalah penggantungan air cecair Newton dan selular, iaitu komponen bahan. Darah adalah cecair bukan Newton dan oleh itu menunjukkan sifat aliran yang berbeza daripada air. Kerana eritrosit yang dikandungnya, viskelastik darah lebih tinggi daripada plasma. Kelikatan meningkat dengan nilai hematokrit dan kadar aliran. Oleh kerana ubah bentuk sel darah merah (eritrosit), tingkah laku aliran darah tidak menyerupai suspensi sel ketika kadar aliran meningkat, tetapi berubah menjadi tingkah laku aliran emulsi.

Penyakit & penyakit

Penyakit neuromuskular meningkatkan viskoelastik pada tisu otot dan fasia. Peningkatan viskelastik fasis ini memberi tekanan pada tisu myofascial. Peningkatan viskoelastik pada tisu myofascial itu sendiri belum diteliti secara konklusif, tetapi nampaknya berkaitan dengan disfungsi atau peraturan yang salah oleh sistem saraf simpatik.

Penyakit neuromuskular membentuk kumpulan penyakit yang tidak homogen dari sel-sel otot, penularan neuromuskular atau saraf periferal. Penyakit neuromuskular termasuk, khususnya, miopati dan neuropati. Myopathies adalah penyakit bukan neurogenik dengan perubahan struktur atau batasan fungsi otot yang terjejas, yang dalam kebanyakan kes mempengaruhi otot rangka yang dilancarkan. Distrofi otot adalah contoh miopati.

Neuropati adalah penyakit saraf periferal tanpa asal trauma. Neuropati boleh mempengaruhi saraf tunggal atau pelbagai. Manifestasi biasa adalah rasa sakit atau kehilangan kerengsaan di kawasan yang terjejas. Pada episod akhir, kelumpuhan otot yang terjejas berlaku. Miopati dicirikan oleh kelemahan atau degenerasi tisu otot, yang dapat dikaitkan dengan hubungan seperti mutasi genetik atau kekurangan mitokondria.

Gangguan viskoelastik boleh berlaku bukan sahaja pada tisu lembut badan. Sebagai contoh, kompleks gejala darah yang disebabkan oleh peningkatan kepekatan paraprotein dalam plasma darah dikenali sebagai sindrom hiperviskositi. Kerana kelikatan yang meningkat, aliran darah dapat dikurangkan. Sindrom hiperviskositi berlaku khususnya dalam konteks penyakit ganas, seperti multiple myeloma atau penyakit Waldenström.

Penyakit jinak seperti sindrom Felty, lupus erythematosus atau rheumatoid arthritis juga boleh dikaitkan dengan peningkatan kelikatan. Pesakit biasanya mengalami keletihan, perasaan lemah dan sesak nafas.

Anemia (anemia) disebabkan oleh mukosa dan mimisan. Ia disukai oleh gangguan fungsi platelet. Disfungsi platelet disebabkan oleh penyumbatan reseptor pembekuan. Platelet dilapisi dengan paraprotein dan tidak lagi mengikat reseptor, tetapi sebaliknya berinteraksi dengan pembentukan fibrin. Gejala yang dihasilkan serupa dengan mikroangiopati. Risiko trombosis dan tromboemboli meningkat dengan ketara.