Kami menerangkan apa itu pengajaran dan apakah kaedah dan teknik yang digunakan. Juga, jenis yang wujud dan ciri-cirinya.
Apa itu pengajaran?
Pengajaran merujuk kepada penghantaran pengetahuan, nilai dan idea antara manusia. Walaupun tindakan ini biasanya hanya berkaitan dengan bidang akademik tertentu, perlu diingatkan bahawa ia bukanlah satu-satunya cara pembelajaran.
Institusi lain boleh disebut, seperti agama atau kelab dan juga di luarnya, sama ada di dalam keluarga, aktiviti kebudayaan, bersama rakan dsb. Dalam kes terakhir, pengajaran tidak lagi dirancang dengan ketat, untuk mengambil bentuk yang lebih baik. Walau bagaimanapun, ini tidak bermakna ia tidak boleh memberi kesan yang meluas ke atasnya orang menerima ajaran tersebut.
Apakah kaedah dan teknik anda?
Dalam kes pengajaran dengan cara yang lebih terprogram, dengan tujuan tertentu, kaedah dan teknik yang digunakan. Sepanjang sejarah Banyak kaedah pengajaran telah dibangunkan daripada kerangka teori yang berbeza.
Beberapa contohnya mencadangkan strategi yang sangat ketat, di mana terdapat a metodologi ditentukan dan langkah-langkah yang perlu diikuti. Pengajaran jenis ini telah ditinggalkan oleh ramai pendidik untuk mengambil jawatan yang agak fleksibel, kerana mereka menganggap bahawa fungsinya adalah untuk membimbing pelajar mereka supaya mereka memperoleh ilmu.
Mereka memahami bahawa adalah penting untuk menyesuaikan diri dengan keadaan dan kumpulan tempat anda bekerja, tidak semuanya sama, dan mereka juga tidak mempunyai keperluan atau minat yang sama.
Atas sebab ini, penekanan bukan sahaja pada kandungan, tetapi pada cara penghantarannya. Ada yang bercakap tentang menyesuaikan diri dengan tuntutan, rentak dan kehendak pelajar yang sama. Sebaliknya, mengemukakan pilihan kepada pelajar supaya mereka sendiri boleh mencadangkan kandungan untuk dihantar dan kaedah yang akan digunakan.
Sejak awal abad kedua puluh, ramai pemikir bercakap tentang penyertaan pelajar, supaya mereka menggabungkan ajaran dan mengubahnya. Itulah sebabnya ramai pendidik memilih aktiviti yang menggembirakan dan menggalakkan pelajar mereka dan seterusnya merancang paksi pengajian tertumpu kepada minat mereka. Banyak kali kaedah ini digunakan kerana diketahui bahawa kebosanan mengakibatkan penarikan diri dan tidak minat mereka yang sepatutnya belajar.
Teknik pengajaran boleh menjadi sangat pelbagai, contohnya satu ialah "soal siasat", di mana pengetahuan disampaikan daripada soalan supaya pelajar sendiri merenung dan meningkatkan pengetahuan mereka yang terdahulu. Di samping itu, ia biasanya menjana banyak minat terhadap mereka. Sebaliknya, terdapat teknik ekspositori, ini biasanya ditentukan oleh yang sama guru-guru atau orang yang mengetahui subjek yang akan dibincangkan secara mendalam. Ia boleh dirangsang atau dipandu oleh soalan mereka yang berminat untuk belajar.
Pengajaran individu atau kumpulan
- Pembelajaran individu. Ada yang mencadangkan pembelajaran secara individu. Ia dianggap bahawa pelajar memperoleh kapasiti untuk berfungsi dengan lebih berkesan dan membolehkannya mengeksploitasi kemungkinannya. Teknik ini digunakan secara meluas dalam kalangan pelajar yang mengalami kesukaran yang lebih besar, membolehkan kandungan dan masa disesuaikan dengan keperluan mereka. Ia juga memberi peluang kepada pendidik untuk memilih topik yang lebih mengikut mereka personaliti dan rasa.
- Pembelajaran berkumpulan. Sebaliknya terdapat pengajaran berkumpulan. Ia membolehkan untuk menyedari diri sendiri dan rakan sekerja, penyertaan dan kerjasama antara mereka, membolehkan interaksi dengan orang dan ciri yang berbeza, dan merangsang kebolehan untuk bekerja dalam kumpulan. Walaupun postur ini kelihatan agak antagonis, mereka boleh dilengkapkan, membolehkan pembelajaran sebenar untuk pelajar.